Krótka choć gwałtowna wojna wstrząsnęła kontynentem drugi raz po zaledwie dwudziestu latach wolności i pokoju. Dała nam impuls, aby tu, w Środkowej i Wschodniej Europie, skupić się na pracy na rzecz pokoju. Socjalistyczna nauka i technika wyniosła nas na orbitę, zgodnie ze słowami naszego wielkiego rodaka Konstantego Ciołkowskiego, że wprawdzie planeta nasza jest kolebką rozumu, lecz nie można całego życia spędzić w kolebce. Żyjemy w wieku gwiezdnym, w erze kosmosu, w czasach rewolucji ponadplanetarnej. To, o czym zaledwie śnili nasi dziadowie, a co w dekadzie naszych ojców było wciąż tylko ledwo uchwytnym marzeniem, stało się dla nas, dzieci demokratycznego dobrobytu i nauki, codziennością.

Na uwagę zasługuje fachowość i realizm, z jakimi autor opowiada o lotach w kosmos, szczegółach technicznych i naukowych misji. Udało mu się zresztą osiągnąć swoisty paradoks. Z jednej strony, skoro opowiada o podróżach kosmicznych, które nie miały w naszym świecie miejsca, jego opowieść należy do science fiction. Z drugiej strony – nie są to bajki i westerny w stylu „Gwiezdnych Wojen”, lecz misje osadzone w realiach i uwarunkowaniach, które znamy w rzeczywistej eksploracji przestrzeni w ciągu ostatnich kilku dekad.

— Mirosław Usidus